नमस्कार,
पाठपुराव्याला काही नवीन मंडळी येतात. त्यांच्या चेहर्‍यावर काळजी असतेच आणि असंख्य शंकाही असतात. आणि ते साहजिकच आहे. व्यसनी माणूस मात्र बिनधास्त असतो कारण तो डिनायलमध्ये असतो. त्याला एकच काळजी असते की आता ही मंडळी माझ्यात आणि आपल्या प्रिय दारुमध्ये कुठला अडथळा आणताहेत याची. आपण व्यसनी नाहीच याची त्याला एकशेएक टक्के खात्री असते. यावर घरच्यांशी, चांगल्या मित्रांशी अनेक वादविवाद झालेले असतात. आणि या गैरसमजाचे कारण तूलना हे असते.
मी अमक्यासारखा पडत नाही. मी तमक्यासारखा शिव्या देत नाही मग मी व्यसनी कसा? मला उपचारांची गरज नाही ही या माणसांची समजूत असते. इतकेच नव्हे तर घरच्यांनाच उपचारांची गरज आहे असे म्हणण्यापर्यंत काही महाभागांची मजल जाते.
या डिनायलच्या मूळाशी काही भ्रामक समज असतात. तुम्ही स्वतःच्या पैशाची पिता त्यामुळे इतर कुणीही बोलण्याचा तुम्हाला हक्क नसतो हा एक गोड गैरसमज आहे. कारण तुम्ही स्वतःच्या पैशाची जरी पित असला तरी त्या पिण्यामुळे जो त्रास तुम्ही देता तो इतरांना होत असतो. आपण आपल्या समाजात निर्वात पोकळीत राहात नाही. आपण कुणावर तरी अवलंबून असतो आणि आपल्यावर कुणीतरी अवलंबुन असते. त्यामुळे “माझा मी’ ही भाषा व्यसनाच्या बाबतीत तरी अगदी चूकीची ठरते.
आणखी व्यसनी माणसाचे काय गैरसमज असतात याची चर्चा आपण पुढे करुच. तोपर्यंत फक्त आजचा दिवस आपल्याला व्यसनमुक्त राहायचं आहे हे लक्षात ठेवा.
अतुल ठाकुर
